Book,Page,LineNumber,Text
12,0009,001,"<B>ป€มมเส  อติกฺกนฺเต, อกฺขิโรโค  อุปฺปชฺชิ,</B>  [ จกฺขุปาลตฺเถร."
12,0009,002,๒ 
12,0009,003,๑/๙ ]  เมื่อพระเถระไม่ก้าวลงสู่ความหลับ ครั้นเมื่อเดือนที่ ๑  ล่วง  
12,0009,004,ไปแล้ว โรคตาเกิดขึ้น. ใน อุ.  นี้ ที่ขีดเส้นใต้  หมายเลข  ๑ เรียก
12,0009,005,กันว่าประโยคอนาทร   ตามชื่อประธานและกิริยา.  หมายเลข ๒
12,0009,006,เรียกกันว่าประโยคลักขณะ  ตามชื่อประธานและกิริยาดุจเดียวกัน.
12,0009,007,ทั้ง ๒ นับเป็นพากยางค์หนึ่ง ๆ.  ประโยคเช่นนี้ควรเรียกว่าอนาทร-
12,0009,008,พากยางค์  ลักขณพากยางค์  วิธีจัดพากยางค์เหล่านี้  ก็ดุจพากยางค์
12,0009,009,ที่มีประธานเป็น  ปฐมาวิภัตติ  ดังกล่าวแล้ว. ใน อุ. ที่ยกมานี้ เป็น
12,0009,010,กิริยาพากยางค์ทั้ง ๒.
12,0009,011,[๓]  นามพากยางค์  และคุณพกายางค์  ดังกล่าวแล้ว  แม้
12,0009,012,จะมีข้อความเป็นตอน ๆ ไม่เต็มที่ แต่ในแบบตอน  ลิงคฺตโถ  แสดง
12,0009,013,ว่าประธานในนามพากยางค์  และคุณพากยางค์  เรียกชื่อว่า ลิงฺคตฺโถ
12,0009,014,ยกตัวอย่าง ปตฺโต  ในพากยางค์ทั้ง ๒  ที่กำลังกล่าวนี้.  นี้แสดงว่า
12,0009,015,พากยางค์ทั้ง ๒ สิ้นความลงเพียงนั้นเอง  [ ถ้ายังไม่พอ  ก็พูดขึ้นต่อไป
12,0009,016,ใหม่ ]   เช่นนี้  จึงมีค่าเท่ากับพากย์ เรียกกันว่าประโยคลิงคัตถะ  ตาม
12,0009,017,ืชื่อประธานก็มี. อุ:-
12,0009,018,[ นาม ]  <B>สพฺพปาปสฺส  อกรณํ </B> [ อานนฺทตฺเถรสฺสปญฺห.
12,0009,019,๖/๑๐๔ ]  การไม่ทำซึ่งบาปทั้งปวง. <B>ลาภา  วต เม</B>  [ สญฺชย
12,0009,020,๑/๙๓ ]  ลาภของเราหนอ.  <B>กิตฺตเกหิ  ปน เต  ภิกฺขูหิ  อตฺโถ</B>.
12,0009,021,[ พิฬาลปทกเสฏฺ€ี ๕/๑๖ ]  ความต้องการแห่งท่าน  ด้วยภิกษุเท่าไร.