Book,Page,LineNumber,Text
21,0021,001,"ว่า  ""เจ้าแม่   หม่อมฉันใคร่จะเยี่ยมตระกูลพระเจ้ายาย""  แม้ถูก "
21,0021,002,"พระมารดาห้ามอยู่ว่า  ""อย่าเลย   ลูกเอ๋ย,   ลูกจักไปทำอะไรในที่"
21,0021,003,"นั้น""  ก็ยังอ้อนวอนร่ำไป."
21,0021,004,"ทีนั้น   พระมารดา  ของพระกุมาร  ก็ยอมว่า  ""ถ้าอย่างนั้น"
21,0021,005,"ก็ไปเถิด."""
21,0021,006,[พวกศากยะต้อนรับวิฑูฑภะ]
21,0021,007,พระกุมารกราบทูลพระราชบิดาแล้ว  เสด็จออกไปพร้อมด้วย
21,0021,008,บริวารเป็นอันมาก.  พระนางสภขัตติยาทรงส่งจดหมายล่วงหน้า
21,0021,009,"ไปก่อนว่า  ""หม่อมฉันอยู่ในที่นี้สบายดี,   พระญาติทั้งหลายอย่า"
21,0021,010,"แสดงโทษไร ๆ  ของพระสวามีแก่พระกุมารนั้นเลย."""
21,0021,011,เจ้าศากยะทรงทราบว่าวิฑูฑภกุมารเสด็จมา  ทรงปรึกษากันว่า
21,0021,012,"""พวกเราไม่อาจไหว้  (วิฑูฑภกุมาร)  ได้""  จึงส่งพระกุมารทั้งหลาย"
21,0021,013,"ที่เด็ก ๆ  กว่าวิฑูฑภะนั้นไปยังชนบทเสีย,  เมื่อวิฑูฑภกุมารนั้นเสด็จถึง"
21,0021,014,"กบิลพัสดุ์บุรี,  ก็ประชุมกันในท้องพระโรง.  วิฑูฑภกุมารได้เสด็จไป"
21,0021,015,ประทับอยู่  ณ  ที่นั้น.
21,0021,016,"ลำดับนั้น  พวกเจ้าศากยะกล่าวกะพระกุมารนั้นว่า  ""พ่อ  ผู้นี้"
21,0021,017,"เป็นพระเจ้าตาของพ่อ,  ผู้นี้เป็นพระเจ้าลุง.""   วิฑูฑภกุมารนั้น  เที่ยว"
21,0021,018,ไหว้เจ้าศากยะทั้งหมด   มิได้เห็นเจ้าศากยะแม้องค์หนึ่งไหว้ตน  (จึง)
21,0021,019,"ทูลถามว่า ""ทำไมหนอ   จึงไม่มีเจ้าศากยะทั้งหลายไหว้หม่อมฉัน"
21,0021,020,"บ้าง ?"""
21,0021,021,"พวกเจ้าศากยะตรัสว่า    ""พ่อ  กุมารที่เป็นน้อง ๆ  ของพ่อ"