Book,Page,LineNumber,Text
09,0012,001,หลังเป็นประธาน  เวลาเข้าสมาสแล้ว  อิติศัพท์ท่านลบเสีย  ยังคงเหลือ 
09,0012,002,แต่ ๒ บท  ซึ่งอาจเข้าใจไปในความเป็นสมาสอื่น เช่นตัปปุริสะหรือ
09,0012,003,ทวันทวะได้  แต่มีข้อควรสังเกตอยู่บางอย่าง  เช่นสมาสนี้  บทหลัง
09,0012,004,อันเป็นประธานนั้น  ท่านมักใช้ศัพท์ซึ่งในทางสัมพันธ์จะได้สรูปอิติ
09,0012,005,เข้าได้  เช่นศัพท์ว่า สมฺมตํ  วจนํ  มาโน  สญฺา  เป็นต้น  อันจะเชื่อม  
09,0012,006,อิติศัพท์เข้าได้สนิท  ดังภาษาไทยว่า สมมติว่า ... คำว่า ... ความ
09,0012,007,สำคัญว่า... ความรู้ว่า... เป็นต้น เมื่อเห็นบทหลังในสมาสเช่นนั้นแล้ว
09,0012,008,"พึงพิจารณาบทหน้าจะเข้ากับคำว่า  ""ว่า""  คือ อิตินั้นได้หรือไม่  ถ้าเห็น"
09,0012,009,ว่าเข้ากันได้แล้ว พึงเข้าใจเถิดว่าสมาสเช่นนี้เป็นสัมภาวนบุพพบท
09,0012,010,ดังตัวอย่างที่ท่านแสดงไว้ว่า ขตฺติฑย  (อหํ) อิติ มาโน=ขตฺติยมาโน
09,0012,011,มานะว่า (เราเป็น)  กษัตริย์  แต่บางครั้งอาจแปลเปลี่ยนรูปไปเป็น
09,0012,012,ตัปปุริสะได้  การที่จะแปลอย่างไร โดยวิธีของสมาสไหน  จะเหมาะ
09,0012,013,นั้น และแต่ผู้ศึกษาจะคิดแปลให้เข้ารูปกับประโยคนั้น ๆ เถิด เมื่อได้
09,0012,014,ความชัดแล้วเป็นอันไม่ผัดหลักสมาสเลย.
09,0012,015,๖.  อวธารณบุพพบท
09,0012,016,อวธารณบุพพบทนี้  ย่อนามบทเข้าด้วยกัน ในเมื่อนาม
09,0012,017,นั้นเป็นชื่อเรียกแทนกันได้  หรือว่ามีคุณค่าเท่ากัน  ท่านประกอบ เอว
09,0012,018,ศัพท์กับบทหน้า  เพื่อห้ามเนื้อความอื่นเสียว่า  ไม่ใช่สิ่งอื่น  ท่านให้
09,0012,019,แปล เอวศัพท์ว่า คือ เช่นแสงสว่างคือปัญญา ไม่ได้หมายเอาแสงสว่าง
09,0012,020,ือื่น  หมายเอาแสงสว่างคือปัญญา  ต้องตั้งวิเคราะห์ว่า ปญฺา  เอว