Book,Page,LineNumber,Text
12,0047,001,ใช้เช่นเป็นกาลสัตตมีบ้าง อุ. เทียบกัน :-
12,0047,002,[ ตติยาวิเสสน ] <B>เตน  โข  ปน สมเยน  สฺกโก...</B>  [ มหา-
12,0047,003,กสฺสปตฺเถรปิณฺฑปาตทาน.  ๓/๘๓ ].   
12,0047,004,[ กาลสัตตมี ]  <B>ตสฺมึ  สมเย  สตฺถา...</B> [ จกฺขุปลาตฺเถร.
12,0047,005,๑/๔].
12,0047,006,ใช้เช่นกิริยาวิเสสนบ้าง อุ.  เทียบกับ :-
12,0047,007,[ ตติยาวิเสสน ]  <B>สุเขน  ชีวาเม</B>  [าตกานํ  กลหวูปสมน.
12,0047,008,๖/๑๑๒ ]  เป็นอยู่โดยความสุข.
12,0047,009,[ กิริยาวิเสสน ]  <B>สุสุขํ  วต  ชีวาเม</B> [ เรื่องเดียวกัน ] เป็น
12,0047,010,อยู่สุขดีหนอ.
12,0047,011,บางแห่งแม้ใช้แสดงกาล  แต่ก็มีความหมายเป็น ตติยาวิเสสน
12,0047,012,แท้ อุ. <B>ขเณเนว  ชานิติ.</B> [ สกฺกเทวราช. ๘/๓๙ ]  ' ทรงทราบ
12,0047,013,โดยขณะทีเดียว.'   ขเณณ หมายความว่าโดยพลัน. <B>กาเลน กาลํ
12,0047,014,"สมาคนฺตฺวา,</B> [ สามาวตี.  ๒/๑ ] ' มาพบกันสิ้นกาลโดยกาล.'  กาเลน"
12,0047,015,หมายความว่าตามเวลา. ข้อสังเกตนี้ กล่าวไว้เพื่อเป็นทางสังเกต
12,0047,016,ของนักศึกษา.
12,0047,017,อนภิหิตกัตตา
12,0047,018,<B>๓.  เป็นผู้ทำและผู้ใช้ให้ทำ  ในพากย์ที่เป็น  ภาววาจก
12,0047,019,และกัมมวาจก  เหตุกัมมวาจก และในกิริยาพากยางค์ [ อัน ]
12,0047,020,เรียกชื่อว่าอนภิหิตกัตตา.  อุ.  สมเณร  นาม  สุสฺสมเณน
12,0047,021,ภวิตพฺพํ.  อุโสโถ  สงฺเฆน  อนุมาเนตพฺโพ. พฺยตฺเตน ภิกฺขุนา</B>