Book,Page,LineNumber,Text
12,0048,001,<B>ปฏิพเลน  สฺโฆ  าเปตพฺโพ. อนุชานามิ  ภิกฺขเว  คิลาเนน
12,0048,002,ภิกฺขุนา ปาริสุทฺธึ ทาตุํ.</B>   
12,0048,003,อธิบาย : [ ๑ ]  อนภิหิตกัตตา หมายความว่า เป็นผู้ทำ  ใน
12,0048,004,พากย์  ภาววาจก  และกัมมวาจก  และในกิริยาพากยางค์เช่นนั้น
12,0048,005,และเป็นผู้ใช้ให้ทำ  ในพากย์เหตุกัมมวาจก และในกิริยาพากยางค์
12,0048,006,เช่นนั้น. 	
12,0048,007,เรื่องพากยางค์ได้อธิบายไว้แล้วข้างต้น  แต่ควรกล่าวเพิ่มเติม
12,0048,008,ในที่นี้อีก  คือ  กิริยาพากยางค์นั้น จัดเป็นชั้นนอกก็มี  ชั้นในก็มี
12,0048,009,กิริยาพากยางค์ชั้นนอกคือ  ความตอนที่มีกิริยาในพากยางค์เป็นของ
12,0048,010,บทประธานโดยตรง.  ส่วนกิริยาพากยางค์ชั้นในคือ  ความตอนที่มี
12,0048,011,กิริยาในพากยางค์เป็นของบทอื่นนอกจากบทประธาน  เนื่องอยู่ใน
12,0048,012,พากย์หรือในกิริยาพากยางค์ชั้นนอก. และกิริยาพากยางค์นี้  จัดเป็น
12,0048,013,"วาจกได้ตามวาจกของบทกิริยาในพากยางค์นั้น ๆ. ในการแสดง  อฺ,"
12,0048,014,ถ้าเป็นกิริยาในพากยางค์ชั้นใน  จะบอกไว้เป็นที่สังเกตด้วย.
12,0048,015,อนึ่ง  บทนามกิตก์ที่ใช้เป็นกิริยา เช่นบทที่ประกอบด้วย ตุํ
12,0048,016,ปัจจัย  ก็นับเป็นกิริยาในพากยางค์ด้วย  และสำเร็จมาจากรูปวาจกใด
12,0048,017,ก็นับอนุโลมเข้าในวาจกนั้น. พึงทราบ อุ. ดังต่อไปนี้ :-
12,0048,018,[ เป็นผู้ทำให้พากย์ภาววาจก ]  <B>สมเณน นาม  สุสฺสเณน
12,0048,019,ภวิตฺพฺพํ.</B> (ในแบบ)   ชื่ออันสมณะพึงเป็นสมณะที่ดี.
12,0048,020,<B>อวสฺสํ  มยา  มริตพฺพํ.</B> [ เปสการธีตุ.  ๖/๔๐ ] อันเรา  พึง
12,0048,021,ตายแน่แท้.