Book,Page,LineNumber,Text
13,0041,001,บทกิริยา
13,0041,002,๖.  บทกิริยาใช้ในอรรถพิเศษบ้าง บทกิริยาพิเศษบ้าง คือ :-
13,0041,003,กิริยาปธานนัย   
13,0041,004,<B>[ ๑ ]  บทกิริยา  ตฺวา  ปัจจัย  ที่วางไว้ในที่สุดข้อความเรียก
13,0041,005,ชื่อว่า  กิริยาปธานนโย.  กิริยาปธานนัยนี้  ท่านวางไว้ในที่สุด
13,0041,006,้ข้อความท่อนหน้าบ้าง  ท่านหลังบ้าง  ในข้อความหลายท่อน  ที่กล่าว
13,0041,007,"รวมแล้วแยก  หรือแยกแล้วรวม, แต่ในท่อนที่สุด  ก็มีกิริยาใน"
13,0041,008,พากย์เสมอ อุ. อิเมสํ  สตฺตานํ  ชาติอาทโย  นาม  ทณฺฑหตฺถ-
13,0041,009,"โคปาลกสทิสา,  ชาติ  ชราย  สนฺตินํ  เปเสตฺวา, ชรา  พฺยาธิโน"
13,0041,010,"สนฺติกํ, พฺยาธิ  มรณสฺส  สนฺติกํ, มรณํ  กุธาริยา  ฉินฺทนฺตา  วิย"
13,0041,011,ชีวิตํ ฉินฺทติ.
13,0041,012,อธิบาย  :</B>  [ ๑ ]  ชื่อว่า กิริยาปธานนัยนี้  ใช้เรียกบทกิริยา
13,0041,013,"ตฺวา ปัจจัย ที่วางไว้ในที่สุดข้อความ, จะกล่าวว่าบทกิริยาตูนาทิปัจจัย"
13,0041,014,เช่นนั้นก็ได้  แต่พบแต่กิริยา ตฺวา  ปัจจัย  เป็นพื้น. ประโยคที่วาง
13,0041,015,บทกิริยา ตฺวา  ปัจจัยไว้เป็นที่สุดนี้ จะเรียกว่าพากย์ก็ไม่ถนัด  เพราะ
13,0041,016,"ขัดด้วยกิริยาในที่สุดเป็นกิริยา  ตฺวา  ปัจจัยซึ่งเป็นชั้นกิริยาในพากยางค์,"
13,0041,017,จะจัดเข้าในกิริยาพากยางค์ลิงคัตถะก็ไม่ถนัด  เพราะในพากยางค์
13,0041,018,ลิงคัตถะแม้จะมีบทกิริยาในที่สุด   ก็เป็นบทกิริยาที่ใช้เป็นวิเสสนะของ