Book,Page,LineNumber,Text
21,0038,001,"""มัจจุ ย่อมพานระผู้มีใจข้องในอารมณ์ต่าง ๆ"
21,0038,002,ผู้เลือกเก็บดอกไม้อยู่เทียวไป เหมือนห้วงน้ำใหญ่
21,0038,003,"พัดชาวบ้านอันหลับแล้วไป ฉะนั้น."""
21,0038,004,[แก้อรรถ]
21,0038,005,บรรดาบทเหล่านั้น บาทพระคาถาว่า พฺยาสตฺตมาสํ นรํ ความ
21,0038,006,ว่า ผู้มีใจข้องแล้ว ในอารมณ์อันถึงพร้อมแล้ว หรืออันยังไม่ถึง
21,0038,007,พร้อมแล้ว.
21,0038,008,พระผู้มีพระภาคตรัสอธิบายนี้ไว้ว่า: นายมาลาการเข้าไป
21,0038,009,"สู่สวนดอกไม้ คิดว่า ""จักเก็บดอกไม้ทั้งหลาย"" แล้วไม่เก็บเอา"
21,0038,010,ดอกไม้จากในสวนนั้น ปรารถนากออื่น ๆ ชื่อว่าส่งใจไปในสวน
21,0038,011,"ดอกไม้ทั้งสิ้น หรือคิดว่า ""เราจักเก็บดอกไม้จากกอนี้"" แล้วไม่"
21,0038,012,เก็บเอาดอกไม้จากกอนั้น ย่อมส่งใจไปในที่อื่น เลือกอยู่ซึ่งกอไม้นั้น
21,0038,013,นั่นเอง ชื่อว่าย่อมถึงความประมาทฉันใด ; นระบางคน ก็ฉันนั้น
21,0038,014,เหมือนกัน หยั่งลงสู่ท่ามกลางกามคุณ ๕ เช่นกันกับสวนดอกไม้ ได้รูป
21,0038,015,อันชอบใจแล้ว ปรารถนา กลิ่น รส โผฏฐัพพะ อันเป็นที่ชอบใจ
21,0038,016,"อย่างใดอย่างหนึ่ง, หรือได้บรรดาอารมณ์มีเสียงเป็นต้นเหล่านั้นอย่าง"
21,0038,017,ใดอย่างหนึ่งแล้ว ยังปรารถนาอารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่ง (ต่อไป)
21,0038,018,หรือได้รูปนั้นแหละ แล้วยังปรารถนาอารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่งอยู่
21,0038,019,"ชื่อว่าย่อมยินดีอารมณ์นั้นนั่นแล, หรือได้บรรดาอารมณ์มีเสียงเป็นต้น"
21,0038,020,อย่างใดอย่างหนึ่ง แล้วปรารถนาอารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่ง (ชื่อว่า
21,0038,021,ย่อมยินดีอารมณ์อันตนได้แล้วนั้น). ในสวิญญาณกทรัพย์และอวิญ-