Book,Page,LineNumber,Text 22,0008,001,๒. เรื่องภิกษุอัสสชิและปุนัพพสุกะ* [ ๖๑] 22,0008,002,[ ข้อความเบื้องต้น ] 22,0008,003,พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภภิกษุอัสสชิ 22,0008,004,"และปุนัพพสุกะ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "" โอวเทยฺยานุสาเสยฺย """ 22,0008,005,เป็นต้น. ก็เทศนาตั้งขึ้นแล้วที่กิฏาคีรี. 22,0008,006,[ ภิกษุลามกต้องถูกปัพพาชนียกรรม ] 22,0008,007,ดังได้สดับมา ภิกษุ ๒ รูปนั้น แม้เป็นสัทธิวิหาริกของพระ 22,0008,008,"อัครสาวกก็จริง, ถึงอย่างนั้น เธอก็กลายเป็นอลัชชี เป็นภิกษุชั่ว." 22,0008,009,ภิกษุ ๒ รูปนั้น เมื่ออยู่ที่กิฏาคีรี กับภิกษุ ๕๐๐ รูป ซึ่งเป็นบริวาร- 22,0008,010,ของตน (ล้วน) เป็นผู้ชั่วช้า ทำอนาจารหลายอย่างหลายประการ 22,0008,011,เป็นต้นว่า ปลูกต้นไม้กระถางเองบ้าง ใช้ให้เขาปลูกบ้าง ทำกรรมแห่ง 22,0008,012,ภิกษุผู้ประทุษร้ายตระกูล เลี้ยงชีพด้วยปัจจัยอันเกิดแต่กรรมนั้น ได้ 22,0008,013,ทำอาวาสนั้นมิให้เป็นที่อยู่แห่งพวกภิกษุผู้มีศีลเป็นที่รัก. พระศาสดา 22,0008,014,ทรงสดับข่าวนั้นแล้ว ตรัสเรียกพระอัครสาวกทั้ง ๒ พร้อมด้วยบริวาร 22,0008,015,มา เพื่อทรงประสงค์ทำปัพพาชนียกรรมแก่พวกภิกษุพวกนั้นแล้ว ตรัสว่า 22,0008,016,""" สารีบุตรและโมคคัลลานะ เธอพากันไปเถิด, ในภิกษุเหล่านั้น" 22,0008,017,"เหล่าใดไม่เชื่อฟังคำของเธอ, จงทำปัพพาชนียกรรมแก่ภิกษุเหล่านั้น;" 22,0008,018,"ส่วนเหล่าใดเชื่อฟังคำ, จงว่ากล่าวพร่ำสอนเหล่านั้น, ธรรมดาผู้ว่า" 22,0008,019,"กล่าวสั่งสอน ย่อมไม่เป็นที่รักของผู้ที่มิใช่บัณฑิตเท่านั้น, แต่เป็นที่" 22,0008,020, 22,0008,021,*แปลออกสอบเปรียญ ๖ ประโยค ในสนามหลวง พ.ศ. ๒๔๖๙.