Book,Page,LineNumber,Text
22,0008,001,๒. เรื่องภิกษุอัสสชิและปุนัพพสุกะ* [ ๖๑]
22,0008,002,[ ข้อความเบื้องต้น ]
22,0008,003,พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภภิกษุอัสสชิ
22,0008,004,"และปุนัพพสุกะ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "" โอวเทยฺยานุสาเสยฺย """
22,0008,005,เป็นต้น. ก็เทศนาตั้งขึ้นแล้วที่กิฏาคีรี.
22,0008,006,[ ภิกษุลามกต้องถูกปัพพาชนียกรรม ]
22,0008,007,ดังได้สดับมา ภิกษุ ๒ รูปนั้น แม้เป็นสัทธิวิหาริกของพระ
22,0008,008,"อัครสาวกก็จริง, ถึงอย่างนั้น เธอก็กลายเป็นอลัชชี เป็นภิกษุชั่ว."
22,0008,009,ภิกษุ ๒ รูปนั้น เมื่ออยู่ที่กิฏาคีรี กับภิกษุ ๕๐๐ รูป ซึ่งเป็นบริวาร-
22,0008,010,ของตน (ล้วน) เป็นผู้ชั่วช้า ทำอนาจารหลายอย่างหลายประการ
22,0008,011,เป็นต้นว่า ปลูกต้นไม้กระถางเองบ้าง ใช้ให้เขาปลูกบ้าง ทำกรรมแห่ง
22,0008,012,ภิกษุผู้ประทุษร้ายตระกูล เลี้ยงชีพด้วยปัจจัยอันเกิดแต่กรรมนั้น ได้
22,0008,013,ทำอาวาสนั้นมิให้เป็นที่อยู่แห่งพวกภิกษุผู้มีศีลเป็นที่รัก. พระศาสดา
22,0008,014,ทรงสดับข่าวนั้นแล้ว ตรัสเรียกพระอัครสาวกทั้ง ๒ พร้อมด้วยบริวาร
22,0008,015,มา เพื่อทรงประสงค์ทำปัพพาชนียกรรมแก่พวกภิกษุพวกนั้นแล้ว ตรัสว่า
22,0008,016,""" สารีบุตรและโมคคัลลานะ เธอพากันไปเถิด, ในภิกษุเหล่านั้น"
22,0008,017,"เหล่าใดไม่เชื่อฟังคำของเธอ, จงทำปัพพาชนียกรรมแก่ภิกษุเหล่านั้น;"
22,0008,018,"ส่วนเหล่าใดเชื่อฟังคำ, จงว่ากล่าวพร่ำสอนเหล่านั้น, ธรรมดาผู้ว่า"
22,0008,019,"กล่าวสั่งสอน ย่อมไม่เป็นที่รักของผู้ที่มิใช่บัณฑิตเท่านั้น, แต่เป็นที่"
22,0008,020,
22,0008,021,*แปลออกสอบเปรียญ ๖ ประโยค ในสนามหลวง พ.ศ. ๒๔๖๙.