Book,Page,LineNumber,Text
22,0048,001,ในท้องธิดาคนโต  ในตระกูลอุปัฏฐาก  ของพระสารีบุตรเถระ
22,0048,002,ในกรุงสาวัตถี.
22,0048,003,ครั้งนั้น  มาดาบิดาของนาง  ทราบความที่นางตั้งครรภ์  จึงได้
22,0048,004,ให้เครื่องบริหารครรภ์.   โดยสมัยอื่น  นางเกิดแพ้ท้องเห็นปานนี้ว่า
22,0048,005,' โอ !  เราพึงถวายทานแก่ภิกษุ  ๕๐๐ รูป   ตั้งแต่ต้นพระธรรมเสนาบดี
22,0048,006,ด้วยรสปลาตะเพียนแล้ว  นุ่งผ้าย้อมน้ำฝาด  นั่งในที่สุดอาสนะ
22,0048,007,"บริโภคภัตรที่เป็นเดนของภิกษุเหล่านั้น. ""   นางบอกแก่มารดาบิดา"
22,0048,008,แล้วก็ได้กระทำตามประสงค์.   ความแพ้ท้องระงับไปแล้ว.   ต่อมาใน
22,0048,009,งานมงคล  ๗ ครั้งแม้อื่นจากนั้น   มารดาบิดาของนางเลี้ยงภิกษุ  ๕๐๐
22,0048,010,รูป   มีพระธรรมเสนาบดีเถระเป็นประมุข  ด้วยรสปลาตะเพียน
22,0048,011,เหมือนกัน.
22,0048,012,พึงทราบเรื่องทั้งหมด  โดยนัยที่กล่าวแล้ว  ในเรื่องติสสกุมาร
22,0048,013,นั้นแล.   ก็แต่ว่า  นี้เป็นผลแห่งการถวายรสแห่งปลาตะเพียนที่ถวาย
22,0048,014,ในกาลที่เด็กนี้เป็นมหาทุคคตะนั่นเอง.
22,0048,015,[ ทารกออกบวชเป็นสามเณร ]
22,0048,016,"ก็ในวันตั้งชื่อ  เมื่อมารดาของเด็กนั้น  กล่าวว่า  "" ข้าแต่ท่านผู้"
22,0048,017,"เจริญ  ขอท่านจงให้สิกขาบททั้งหลายแก่ทาสของท่านเถิด ""  พระเถระ"
22,0048,018,"จึงกล่าวว่า  "" เด็กนี้ชื่ออะไร ? """
22,0048,019,"มารดาของเด็ก  ตอบว่า  "" ข้าแต่ท่านผู้เจริญ  คนเงอะงะ"
22,0048,020,ในเรือนนี้  แม้พวกพูดไม่ได้เรื่อง  ก็กลับเป็นผู้ฉลาด  ตั้งแต่กาลที่