Book,Page,LineNumber,Text 24,0010,001,แล้ว อิติ ดังนี้ ฯ โส เสฏฺ€ี อ. เศรษฐีนั้น ปพฺพเตน วิย 24,0010,002,มหนฺเตน โสเกน อวตฺถริโต เป็นผู้อันความเศร้าโศก อันใหญ่ อัน 24,0010,003,เพียงดังว่าภูเขาท่วมทับแล้ว หุตฺวา เป็น ปฏิสํเวเทสิ เสวยเฉพาะ 24,0010,004,แล้ว โทมนสฺสํ ซึ่งความโทมนัส อนปฺปกํ อันไม่น้อย ปทุฏฺ€มโน 24,0010,005,ปุคฺคโล อ. บุคคลผู้มีใจอันโทษประทุษร้ายแล้ว อปฺปทุฏ€สฺส ปุคฺคลสฺส 24,0010,006,ต่อบุคคลผู้ไม่ประทุษร้ายแล้ว (ปฏิสํเวเทสิ) เสวยเฉพาะแล้ว 24,0010,007,(โทมนสฺสํ) ซึ่งความโทมนัส (อนปฺปกํ) อันไม่น้อย อถาตํ 24,0010,008,ฉันใดแล (ตถา) ฉันนั้น ฯ 24,0010,009,เตน การเณน เพราะเหตุนั้น ภควา อ. พระผู้มีพระภาคเจ้า 24,0010,010,อาห ตรัสแล้วว่า 24,0010,011,โย ปุคฺคโล อ. บุคคลใด ทุกสฺสติ ย่อมประทุษร้าย 24,0010,012,(ปุคฺคเลสุ) ในบุคคล ท. อปฺปทุฏฺเ€สุ ผู้ไม่ 24,0010,013,ประทุษร้ายแล้ว อทณฺเฑสุ ผู้ไม่มีอาชญา ทณฺเฑน 24,0010,014,ด้วยอาชญา (โส ปุคฺคโล) อ. บุคคลนั้น นิคจฺฉติ 24,0010,015,ย่อมเข้าถึง ทสนฺนํ €านานํ อญฺตรํ €านํ ซึ่ง 24,0010,016,แห่งฐานะ ท. ๑๐ หนา ฐานะอยางใดอย่างหนึ่ง 24,0010,017,ขิปฺปํเอว พลันนั่นเทียว ผรุสํ เวทนํ ปาปุเณ วา 24,0010,018,คือพึงถึง ซึ่งเวทนาอันหยาบ หรือ ชานึ ปาปุเณ 24,0010,019,วา คือหรือว่าพึงถึง ซึ่งความเสื่อม สรีรสฺส เภทนํ 24,0010,020,ปาปุเณ วา คือพึงถึง ซึ่งความแตกไป แห่งสรีระ 24,0010,021,หรือ ครุกํ อาพาธํ ปาปุเณ วาปิ คือแม้หรือว่า