Book,Page,LineNumber,Text 26,0012,001,ตรัสแล้ว คาถํ ซึ่งพระคาถา อิมํ นี้ว่า 26,0012,002,(โย ปุคฺคโล) อ.บุคคลใด โอวเทยฺย จ พึง 26,0012,003,กล่าวสอนด้วย อนุสาเสยฺย จ พึงพร่ำสอนด้วย 26,0012,004,อสพฺภา นิวารเย จ พึงห้าม จากธรรมอันเป็น 26,0012,005,ของสัตบุรุษหามิได้ด้วย โส ปุคฺคโล อ. บุคคลนั้น 26,0012,006,ปิโย เป็นผู้เป็นที่รัก สตํ หิ ของสัตบุรุษ ท. เล 26,0012,007,โหติ ย่อมเป็น อปฺปิโย เป็นผู้ไม่เป็นที่รัก อสตํ 26,0012,008,ของอสัตบุรุษ ท. โหติ ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ ฯ 26,0012,009,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า (ปุคฺคโล) อ. บุคคล วตฺถุสฺมึ ครั้น 26,0012,010,เมื่อเรื่อง อุปฺปนฺเน เกิดขึ้นแล้ว วทนฺฌต กล่าวอยู่ โอวทติ นาม 26,0012,011,ชื่อว่าย่อมกล่าวสอน วตฺถุสุมึ ครั้นเมื่อเรื่อง อนุปฺปนฺเน ไม่เกิดขึ้น 26,0012,012,แล้ว ทสฺเสนฺโต แสดงอยู่ วชฺชํ ซึ่งโทษ อนาคตํ อันไม่มาแล้ว 26,0012,013,อยโสปิ โทโส เต สิยา อติอาทิวเสน ด้วยอำนาจแห่งคำมีคำว่า 26,0012,014,อ. โทษแม้อันมิใช่ยศ พึงมี แก่ท่าน ดังนี้เป็นต้น อนุสาสติ นาม 26,0012,015,ชื่อว่าย่อมพร่ำสอน วทนฺโต กล่าวอยู่ สมฺมุขา ต่อหน้า โอวทติ 26,0012,016,นาม ชื่อว่าย่อมกล่าวสอน เปเสนฺโต ส่งไปอยู่ ทูตํ วา ซึ่งทูตหรือ 26,0012,017,สาสนํ วา หรือว่าซึ่งสาส์น ปรมฺมุขา ลับหลัง อนุสาสติ นาม 26,0012,018,ชื่อว่าย่อมพร่ำสอน วทนฺโตปิ แม้กล่าวอยู่ สกึ คราวเดียว โอวทติ 26,0012,019,นาม ชื่อว่าย่อมกล่าวสอน วทนฺโต กล่าวอยู่ ปุนปฺปุนํ บ่อย ๆ 26,0012,020,อนุสาสติ นาม ชื่อว่าย่อมพร่ำสอน วา อีกอย่างหนึ่ง (ปุคฺคโล)