Book,Page,LineNumber,Text
26,0013,001,อ.  บุคคล  โอวทนฺโตเอว  กล่าวอยู่นั่นเทียว  อนุสาสติ  นาม  ชื่อว่า  
26,0013,002,ย่อมพร่ำสอน  (โย  ปุคฺคโล)  อ.  บุคคลใด  โอวเทยฺย  พึงกล่าวสอน
26,0013,003,อนุสาเสยฺย  พึงพร่ำสอน  เอวํ  อย่างนี้  อิติ  ด้วยประการฉะนี้  (อิติ)
26,0013,004,ดังนี้  ตตฺถ  ปเทสุ  ในบท  ท. เหล่านั้นหนา  (ปทสฺส)  แห่งบทว่า
26,0013,005,โอวเทยฺย  อิติ  ดังนี้  ฯ
26,0013,006,อตฺโถ  อ. อรรถว่า  นิวาเรยฺย  พึงห้าม  อกุสลธมฺมา  จากธรรม
26,0013,007,อันเป็นอกุศล  คือว่า  ปติฏฺ€าเปยฺย  พึงให้ตั้งอยู่เฉพาะ  กุสลธมฺเม
26,0013,008,ในธรรมอันเป็นกุศล  อิติ  ดังนี้  (ปทสฺส)  แห่งบทว่า  อสพฺภา  อิติ
26,0013,009,ดังนี้ ฯ
26,0013,010,(อตฺโถ)  อ. อรรถว่า  ปุคฺคโล  อ. บุคคล  โส  นั้น  คือว่า
26,0013,011,เอวรูโป  ผู้มีรูปอย่างนี้  ปิโย  เป็นผู้เป็นที่รัก  สปฺปุริสานํ  ของสัตบุรุษ
26,0013,012,ท.  พุทฺธาทีนํ  มีพระพุทธเจ้าเป็นต้น  โหติ  ย่อมเป็น  ปน แต่ว่า
26,0013,013,เย  ชนา  อ.  ชน  ท. เหล่าใด  อทิฏฺ€ธมฺมา  เป็นผู้มีธรรมอันไม่เห็น
26,0013,014,แล้ว  วิติณฺณปรโลกา  เป็นผู้มีโลกในเบื้องหน้าอันข้ามวิเศษแล้ว
26,0013,015,อามิสจกฺขุกา  เป็นผู้เห็นซึ่งอามิส  ปพฺพชิตา  เป็นผู้บวชแล้ว  ชีวิตตฺถาย
26,0013,016,เพื่อประโยชน์แก่ชีวิต  (โหนฺติ)  ย่อมเป็น  โส  ปุคฺคโล  อ. บุคคลนั้น
26,0013,017,โอวาทโก  ผู้กล่าวสอน  อนุสาสโก  ผู้พร่ำสอน  อปฺปิโย  เป็นผู้ไม่
26,0013,018,เป็นที่รัก  เตสํ  ชนานํ  ของชน  ท.เหล่านั้น  อสตํ  ชื่อว่าผู้เป็น
26,0013,019,อสัตบุรุษ  วิชฺฌนฺตานํ  ผู้ทิ่มแทงอยู่  มุขสตฺตีหิ  ด้วยหอกคือปาก  ท. เอวํ
26,0013,020,อย่างนี้ว่า  ตฺวํ  อ. ท่าน  อุปชฺฌาโย  เป็นพระอุปัชฌายะ  อมฺหากํ
26,0013,021,ของข้าพเจ้า  ท. (อสิ)  ย่อมเป็น   น  หามิได้  อาจริโย  เป็นอาจารย์