Book,Page,LineNumber,Text 34,0013,001,เสด็จเข้าไปยังสถานเป็นที่ถ่ายอุจจาระ ทอดพระเนตรเห็นหมู่หนอนแล้ว 34,0013,002,"ยังปุฬวกสัญญาให้เกิดขึ้นในที่นั้น ได้ปฐมฌานแล้ว, พระนางดำรงอยู่" 34,0013,003,"ในอัตตภาพนั้นจนสิ้นอายุ จุติจากอัตตภาพนั้นแล้ว เกิดในพรหมโลก," 34,0013,004,ก็แลพระนางครั้นจุติจากอัตตภาพนั้นแล้ว สับสนอยู่ด้วยอำนาจคติ จึง 34,0013,005,"เกิดแล้วในกำเนิดสุกรในบัดนี้, เราเห็นเหตุนี้ จึงได้ทำการแย้มให้" 34,0013,006,ปรากฏ. 34,0013,007,ภิกษุทั้งหลายมีพระอานนทเถระเป็นประมุข สดับเรื่องนั้นแล้ว 34,0013,008,ได้ความสังเวชเป็นอันมาก. 34,0013,009,[ราคตัณหาให้โทษมาก] 34,0013,010,พระศาสดา ทรงยังความสังเวชให้เกิดแก่ภิกษุเหล่านั้นแล้ว 34,0013,011,เมื่อจะทรงประกาศโทษแห่งราคตัณหา ประทับยืนอยู่ระหว่างถนนนั่น 34,0013,012,เอง ได้ทรงภาษิตพระคาถาเหล่านี้ว่า:- 34,0013,013,"""ต้นไม้ เมื่อรากไม่มีอันตราย ยังมั่นคง ถึง " 34,0013,014,บุคคลตัดแล้ว ย่อมงอกขึ้นได้อีกทีเดียว แม้ 34,0013,015,"ฉันใด, ทุกข์นี้ เมื่อตัณหานุสัย อันบุคคลยัง" 34,0013,016,ขจัดไม่ได้แล้ว ย่อมเกิดขึ้นร่ำไป แม้ฉันนั้น. 34,0013,017,กระแส (แห่งตัณหา) ๓๖ อันไหลไปในอารมณ์ 34,0013,018,เป็นที่พอใจ เป็นธรรมชาติกล้า ย่อมมีแก่ 34,0013,019,"บุคคลใด, ความดำริทั้งหลายอันใหญ่ อาศัย" 34,0013,020,ราคะย่อมนำบุคคลนั้น ผู้มีทิฏฐิชั่วไป. กระแส 34,0013,021,(แห่งตัณหาทั้งหลาย) ย่อมไหลไปในอารมณ์