Book,Page,LineNumber,Text
34,0020,001,๓.  เรื่องวิพภันตกภิกษุ<SUP>*</SUP>  [๒๔๒] 
34,0020,002,[ข้อความเบื้องต้น]
34,0020,003,พระศาสดา  เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน  ทรงปรารภ
34,0020,004,"วิพภันตกภิกษุ<SUP>๑</SUP> รูปหนึ่ง  ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า  <B>""โย  นิพฺพนฏฺโ€""</B>"
34,0020,005,เป็นต้น.
34,0020,006,[เธอสึกออกไปทำโจรกรรมเลี้ยงชีพ]
34,0020,007,ได้ยินว่า  ภิกษุรูปหนึ่ง  เป็นสัทธิวาหาริกของพระมหากัสสปเถระ
34,0020,008,แม้ยังฌาน  ๔  ให้เกิดขึ้นแล้ว  เห็นรูปารมณ์อันเป็นวิสภาค  (ข้าศึก)
34,0020,009,ในเรือนของนายช่างทองผู้เป็นลุงของตน   มีจิตปฏิพัทธ์ในรูปารมณ์
34,0020,010,นั้น  สึกแล้ว.
34,0020,011,ต่อมา  เพราะความเป็นผู้เกียจคร้าน   พวกมนุษย์จึงไล่เขาผู้ไม่
34,0020,012,ปรารถนาจะทำการงาน  ออกเสียจากเรือน.  เขาเที่ยวเลี้ยงชีพอยู่ด้วย
34,0020,013,โจรกรรม  เพราะการคลุกคลีด้วยมิตรชั่ว.
34,0020,014,ต่อมา  ในวันหนึ่ง  พวกราชบุรุษจับเขาได้แล้ว  มัดแขนไพล่หลัง
34,0020,015,ผูกอย่างมั่นคง   เฆี่ยนด้วยหวายทุก  ๆ   ทาง  ๔  แพร่ง แล้วนำไปสู่-
34,0020,016,ตะแลงแกง.
34,0020,017,พระเถระ   เข้าไปเพื่อเที่ยวบิณฑบาต  เห็นเขาถูกพวกราชบุรุษ
34,0020,018,นำไปโดยประตูด้านทักษิณ  จึงขอให้พวกราชบุรุษผ่อนเครื่องจองจำ
34,0020,019,"ให้หย่อนแล้ว  พูดว่า  ""เธอจงระลึกถึงกัมมัฏฐานที่เธอเคยสั่งสมแล้ว"
34,0020,020,
34,0020,021,*  พระมหาใจ  ป.  ธ.  ๖  วัดบรมนิวาส  (ปัจจุบันเป็นที่พระญาณรักขิต)  แปล.
34,0020,022,๑.  ภิกษุผู้หมุนไปผิด (สัก).