Book,Page,LineNumber,Text
36,0020,001,เรื่องพระเทวทัต
36,0020,002,๕.๑๙/๔  ตั้งแต่  เอกสฺมึ  หิ  ทิวเส  ภิกฺขู  ธมฺมสภายํ  เป็นต้นไป.
36,0020,003,หิ  ความพิสดารว่า  เอกสฺมึ  ทิวเส  ในวันหนึ่ง  ภิกฺขู  อ.  ภิกษุชื่อ
36,0020,004,กถํ  ยังถ้อยคำว่า  อาวุโส  แน่ะผู้มีอายุ  ท.   เทวทตฺโต  อ.  ภิกษุชื่อ
36,0020,005,ว่าเทวทัต  ทุสฺสีโล  เป็นผู้มีศิลอันโทษประทุษร้ายแล้ว  ปาปธมฺโท  เป็น
36,0020,006,ผู้มีธรรมอันลามก   (หุตฺวา)   เป็น  สงฺคณหิตฺวา  สงเคราะห์ด้วยดีแล้ว
36,0020,007,อชาตสตฺตุํ   ซึ่งพระราชาพระนามว่าอชาตศัตรู  ลาภสกฺการํ  ยังลาภและ
36,0020,008,สักการะ  มหนฺตํ  อันใหญ่  นิพฺพตฺเตตฺวา   ให้บังเกิดแล้ว  อชาตสตฺตุํ
36,0020,009,ยังพระราชาพระนามว่าอชาตศัตรู   สมาทเปตฺวา  ให้ทรงถือเอาด้วยดี
36,0020,010,แล้ว  วเธ  ในการปลงพระชนม์  ปิตุ  ซึ่งพระบิดา   หุตุวา  เป็น  เอกโต
36,0020,011,โดยความเป็นอันหนึ่งอันเดียว  สทฺธึ  กับ  เตน  อชาตสตฺตุนา   ด้วยพระ-
36,0020,012,ราชาพระนามว่าอชาตศัตรูนั้น  ปริสกฺกิ  ตะเกียกตะกายแล้ว  วธาย  เพื่อ
36,0020,013,อันปลงพระชนม์  ตถาคตสฺส   ซึ่งพระตถาคต   นานปฺปกาเรน   โดย
36,0020,014,ประการต่าง ๆ   ตณฺหาย   เพราะตัณหา  วฑฺฒิตาย   อันเจริญแล้ว
36,0020,015,ทุสฺสีลฺยการเณนเอว        ด้วยเหตุคือความเป็นแห่งบุคคลผู้มีศีลอันโทษ
36,0020,016,ประทุษร้ายแล้วนั่นเทียว  อิติ  ดังนี้   สมุฏฺ€าเปสุํ  ให้ตั้งขึ้นพร้อมแล้ว
36,0020,017,ธทฺมาสภายํ    ในธรรมสภา ฯ  สตฺถา  อ.  พระศาสดา  อาคนฺตฺวา  เสด็จ
36,0020,018,มาแล้ว  ปุจฺฉิตฺวา  ตรัสถามแล้วว่า  ภิกฺขเว  ดูก่อนภิกษุ  ท.  ตุมฺเห  อ.
36,0020,019,เธอ  ท. สนฺนิสินฺนา  เป็นผู้นั่งประชุมกันแล้ว  กถาย  ด้วยถ้อยคำ  กาย
36,0020,020,นุ  อะไรหนอ  อตฺถ  ย่อมมี   เอตรหิ   ในกาลบัดนี้   อิติ   ดังนี้  (วจเน)