| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 08,0046,001,อํ ทุติยาวิภัตติ เอา อํ เป็น โอ แต่ไม่ต้องลง ส อาคม. | |
| 08,0046,002,ศัพท์มโนคณะ เมื่อต่อเข้าเป็นบทสมาสกับศัพท์อื่นแล้ว ต้อง | |
| 08,0046,003,เอาสระที่สุดของตนเป็น โอ เหมือนคำว่า <B>มโนคโณ</B> หมู่แห่งมนะ | |
| 08,0046,004,(ฉ. ตัปปุริสสมาส) เอาสะ อะ ที่ น แห่ง มน ศัพท์ เป็น โอ. | |
| 08,0046,005,<B>อโยมยํ</B> ของที่บุคคลทำด้วยเหล็ก (ต. ตัปปุริสสมาส) เอา | |
| 08,0046,006,สระ อะ ที่ ย แห่ง อย เป็น โอ. | |
| 08,0046,007,<B>เตโชธาตุ</B> ธาตุคือไฟ (อวธารณ กัมมธารยะ ) เอาสระ อะ | |
| 08,0046,008,ที่ ช แห่ง เตช ศัพท์ เป็น โอ. | |
| 08,0046,009,<B>สิโรรุโห </B>อวัยวะที่งอกบนหัว (ผม) (ส. ตัปปุริสสมาส) | |
| 08,0046,010,เอาสระ อะ ที่ ร แห่ง สิร เป็น โอ. | |
| 08,0046,011,อนึ่ง การแจกวิภัตติศัพท์มโนคณะที่เข้าเป็นบทสมาสกับศัพท์อื่น | |
| 08,0046,012,นั้น มิได้แจกตามแบบมโนคณะเหมือนที่กล่าวแล้วข้างต้น ท่านให้ | |
| 08,0046,013,แจกตามการันต์และลิงค์ของศัพท์หลังเป็นเกณฑ์ เช่น มโนคโณ ก็ | |
| 08,0046,014,ให้กำหนดว่า คณ เป็นศัพท์หลังซึ่งเป็น อ การันต์ เป็น ปุํลิงค์ แม้ | |
| 08,0046,015,จะเข้าเป็นบทสมาสกับศัพท์พวก มโนคณะ คือ มน ศัพท์ก็จริง แต่ | |
| 08,0046,016,เมื่อถึงคราวแจกวิภัตติ ก็ต้องรวมเป็นศัพท์เดียวกัน คือ เป็น มโน- | |
| 08,0046,017,คณะ แจกตามแบบ อ การันต์ในปุํลิงค์ เหมือนอย่าง ปุริส. | |
| 08,0046,018,ศัพท์มโนคณะทั้งหมด ซึ่งอยู่ตามลำพัง ยังมิได้ต่อเข้าเป็นบท | |
| 08,0046,019,เดียวกับศัพท์อื่นนั้น โดยมากเป็น เอาวจนะ อย่างเดียว และไม่ | |
| 08,0046,020,มี อาลปนะ. | |