| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 09,0029,001,ที่เป็นกรรมอันเป็นวิเสสนะของประธานในรูปวิเคราะห์นั้น ๆ ถ้า | |
| 09,0029,002,วิเสสนะไม่ใช่กรรมกิริยา ไม่มีผู้ทำ ก็ไม่ต้องนำมาใช้ เช่น อุ. สญฺชาโต | |
| 09,0029,003,สํเวโค ยสฺส โส=สญฺชาตสํเวโค ชโน ชนมีความสังเวชเกิดแล้ว. | |
| 09,0029,004,๔. ปัญจมีพหุพพิหิ | |
| 09,0029,005,สมาสนี้ ย ศัพท์ประกอบด้วยปัญจมีวิภัตติ มีอายตนิบาตว่า แต่ | |
| 09,0029,006,"จาก, โดยมาก ตัววิเสสนะในรูปวิเคราะห์มักใช้กิริยากิตก์ ที่จะต้อง" | |
| 09,0029,007,"แปล ย ศัพท์ให้รับกันได้ เช่น ไป, ออก, ตก, เป็นต้น เพื่อให้ความ" | |
| 09,0029,008,"เชื่อมกับ ย ศัพท์ที่เป็นปัญจมีวิภัตติ อันแปลว่า จาก, แต่, ได้สนิท" | |
| 09,0029,009,ดัง อุ. นิคฺคตา ชนา ยสฺมา โส=นิคฺคตชโน คาโม ชน ท. ออก | |
| 09,0029,010,"ไปแล้วจากบ้านใด บ้านนั้นชื่อว่ามีชนออกไปแล้ว, วีโต ราโค ยสฺมา" | |
| 09,0029,011,โส=วีตราโค ภิกฺขุ ราคะไปปราศแล้วจากภิกษุใด ภิกษุนั้นชื่อว่ามี | |
| 09,0029,012,ราคะไปปราศแล้ว. ย ศัพท์ในรูปวิเคราะห์ทั้ง ๒ นี้ เป็นที่ไปปราศ | |
| 09,0029,013,ซึ่งเรียกว่า อปาทาน ในทางสัมพันธ์. | |
| 09,0029,014,๕. ฉัฏฐีพหุพพิหิ | |
| 09,0029,015,"สมาสนี้ ย ศัพท์ประกอบด้วยฉัฏฐีวิภัตติ ใช้อายตนิบาตว่า แห่ง," | |
| 09,0029,016,"ของ, โดยมาก ย ศัพท์ในรูปวิเคราะห์เป็นเจ้าของแห่งตัวประธานใน" | |
| 09,0029,017,รูปวิเคราะห์นั้น ย ศัพท์เนื่องกับตัวประธาน ไม่เนื่องกับวิเสสนะ ดัง | |
| 09,0029,018,อุ. ขีณา อาสวา ยสฺส โส=ขีณาสโว ภิกฺขุ อาสวะ ท. ของภิกษุ | |
| 09,0029,019,ใดสิ้นแล้ว ภิกษุนั้นชื่อว่ามรอาสวะสิ้นแล้ว. สนฺตํ จิตฺตํ ยสฺส โส= | |
| 09,0029,020,สนฺตจิตฺโต ภิกฺขุ จิตของภิกษุในสงบแล้ว ภิกษุนั้นชื่อว่ามีจิตสงบแล้ว. | |
| 09,0029,021,อีกอย่างหนึ่ง วิเสสนะอยู่หลังตัวประธานก็ได้ เช่น หตฺถา ฉินฺนา | |