|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
09,0034,001,ให้เป็นพหุวจนะ ส่วนในรูปวิเคราะห์จะใช้เอกวจนะ หรือ พหุวจนะ
|
|
09,0034,002,ก็ได้ แล้วแต่เนื้อความจะบ่งถึงว่าอย่างไหนควร อัญญบทคือประธาน
|
|
09,0034,003,ของบทปลงต้องเป็นพหุวจนะแท้ ทั้งตุลยาธิกรณะ และภินนาธิกรณะ
|
|
09,0034,004,ดัง อุ. ว่า กตํ กุสลํ เยหิ เต=กตกุสลา กุศล อันชน ท. เหล่าใดทำแล้ว
|
|
09,0034,005,"ชน ท. เหล่านั้น ชื่อว่ามีกุศลอันทำแล้ว, อาวุธา หตฺเถสุ เยสํ เต= "
|
|
09,0034,006,อาวุทธหตฺถา โยธา (ดูแปลในแบบเรียน). นตฺถิ เตสํ ปุตฺตาติ=
|
|
09,0034,007,อปุตฺตกา บุตร ท. ของเขา ท. ไม่มี เหตุนั้นเขา ท. ชื่อว่ามีบุตรหามิได้.
|
|
09,0034,008,สรูปตุลยาธิกรณพหุพพิหิ
|
|
09,0034,009,วิเคราะห์พหุพพิหิ ทุก ๆ วิเคราะห์ อาจแยกได้เป็น ๒ ประโยค
|
|
09,0034,010,คือ :-
|
|
09,0034,011,๑. ประโยค ย
|
|
09,0034,012,๒. ประโยค ต
|
|
09,0034,013,๑. <B>ในประโยค ย</B> มีบทวิเสสนะและบทประธานอยู่ข้างหน้า ย
|
|
09,0034,014,และบทวิเสสนะนั้น ต้องประกอบด้วยลิงค์วจนะวิภัตติให้เสมอกันกับ
|
|
09,0034,015,บทประธานเสมอไป ส่วนการเรียง จะเรียงไว้ข้างหน้าบทประธาน ดุจ
|
|
09,0034,016,"วิเสสนะบุพพบทก็ได้, จะเรียงไว้ข้างหลังบทประธาน ดุจวิเสสนุตตร-"
|
|
09,0034,017,บทก็ได้ สุดแต่จะเหมาะ ถัดนั้นไปจึงเอา ย ศัพท์ประกอบด้วย
|
|
09,0034,018,"ทุติยาวิภัตติเป็นต้นมาเรียนต่อ, พึงกำหนดง่าย ๆ ว่าตั้งแต่บทต้นจน"
|
|
09,0034,019,ถึง ย ศัพท์ที่ประกอบด้วยทุติยาวิภัตติเป็นต้น เป็นประโยค ย ก็แล
|
|
09,0034,020,ย ศัพท์นี้เอง ที่แสดงให้รู้ได้แน่นอนว่า เป็นพหุพพิหิอะไรในประเภท
|
|
09,0034,021,ของตุลยาธิกรณพหุพพิหิ ๖ อย่าง เพราะเมื่อ ย ศัพท์ประกอบด้วย
|
|
|