| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 20,0011,001,ความเป็นพระเจ้าแผ่นดินโดยสืบเชื้อสาย ได้มีแล้วในกาลนั้น. ลำดับ | |
| 20,0011,002,"นั้น พระกุมาร จึงตรัสว่า ""ฉันเป็นบุตรของพระนาง"" แล้วอ้าง" | |
| 20,0011,003,ชื่อเสนาบดีเป็นต้น เมื่อพวกเหล่านั้นไม่เชื่อถือแม้อย่างนั้น จึงแสดง | |
| 20,0011,004,ผ้ากัมพลแดงและพระธำมรงค์. พวกชาวเมือง จำผ้ากัมพลแดงและ | |
| 20,0011,005,พระธำมรงค์นั้นได้ หมดความกินแหนงใจ จึงเปิดประตู อภิเษก | |
| 20,0011,006,กุมารนั้นไว้ในราชสมบัติแล้ว. | |
| 20,0011,007,นี้เป็นเรื่องเกิดแห่งพระเจ้าอุเทนก่อน. | |
| 20,0011,008,[สองผัวเมียเดินทางไปหาอาชีพ] | |
| 20,0011,009,ก็เมื่อทุพภิกขภัย เกิดแล้วในแคว้นอัลลกัปปะ ชายผู้หนึ่ง ชื่อ | |
| 20,0011,010,ว่า โกตุหลิก ไม่อาจจะเป็นอยู่ได้ จึงพาภรรยาผู้มีบุตรอ่อน นามว่า | |
| 20,0011,011,"กาลี จัดแจงเสบียงออกไปแล้ว ด้วยมุ่งหมายว่า ""จะไปหากินที่" | |
| 20,0011,012,"เมืองโกสัมพี."" อาจารย์บางท่านกล่าวว่า ""เขาออกไปแล้ว ในเมื่อ" | |
| 20,0011,013,"มหาชนกำลังกายกันด้วยโรคอหิวาต์"" บ้าง. สองสามีภรรยานั้น เดิน" | |
| 20,0011,014,ไปอยู่ เมื่อเสบียงทางหมดสิ้นแล้ว ถูกความหิวครอบงำแล้ว ไม่ | |
| 20,0011,015,"สามารถจะนำเด็กไปได้. ครั้งนั้น สามีจึงกล่าวกะภรรยาว่า "" หล่อน" | |
| 20,0011,016,"เรามีชีวิตอยู่ ก็จักได้ลูกอีก, ทิ้งเขาเสียแล้วไปเถิด."" ธรรมดาว่า" | |
| 20,0011,017,"ดวงใจของมารดา อ่อนโยน; เพราะฉะนั้น นางจึงพูดว่า ""ดิฉัน" | |
| 20,0011,018,"ไม่อาจทิ้งลูกที่ยังมีชีวิตอยู่ได้ดอก.""" | |
| 20,0011,019,สามี. เมื่อเป็นเช่นนี้ เราจะทำอย่างไรกัน? | |
| 20,0011,020,ภรรยา. เราเปลี่ยนกันนำเขาไป. มารดายกลูกขึ้นประหนึ่ง | |
| 20,0011,021,พวกดอกไม้ ในวาระของตน กกไว้ที่อก อุ้มไปแล้ว ก็เอาให้แก่ | |