| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 21,0008,001,มหาลิกุมาร เพื่อจะทรงแสดงศิลปะแก่เจ้าลิจฉวีทั้งหลาย ก็ | |
| 21,0008,002,ทรงแสดงด้วยความอุตสาหะมาก. พระเนตรของพระองค์ได้แตกไป | |
| 21,0008,003,"แล้ว. พวกเจ้าลิจฉวีปรึกษากันว่า ""พุโธ่เอ๋ย อาจารย์ของพวก" | |
| 21,0008,004,"เรา ถึงความเสียพระเนตรแล้ว, พวกเราจะไม่ทอดทิ้งท่าน, จักบำรุง" | |
| 21,0008,005,"ท่าน"" ดังนี้แล้ว จึงได้ถวายประตู<SUP>๑</SUP> ด้านหนึ่ง ซึ่งเก็บส่วยได้วันละแสน" | |
| 21,0008,006,แก่มหาลิกุมารนั้น. พระองค์ทรงอาศัยประตูนั้น ให้โอรสของเจ้า | |
| 21,0008,007,ลิจฉวี ๕๐๐ องค์ ทรงศึกษาศิลปะ อยู่แล้ว. | |
| 21,0008,008,"(ฝ่าย) พันธุลกุมาร เมื่อพวกตระกูลมัลลราชกล่าวว่า ""ขอ" | |
| 21,0008,009,"พันธุลกุมารจงฟันไม้ไผ่เหล่านี้"" ดังนี้แล้ว ได้กระโดยขึ้นไปยังอากาศ" | |
| 21,0008,010,(สูง) ถึง ๘๐ ศอก เอาดาบฟันมัดไม้ไผ่ ๖๐ ลำ ที่พวกเจ้ามัลละเอา | |
| 21,0008,011,ไม้ไผ่ ๖๐ ลำใส่ซี่เหล็กในท่ามกลางแล้ว ให้ยกขึ้นตั้งไว้ (ขาก | |
| 21,0008,012,"กระเด็น) ไปแล้ว, พันธุลกุมารนั้นได้ยินเสียงดัง ""กริก"" ของซี่เหล็ก" | |
| 21,0008,013,"ในมัดสุดท้าย (จึง) ถามว่า ""นี่อะไร ? "" ได้ยินว่าเขาเอาซึ่งเหล็กใส่ใน" | |
| 21,0008,014,"ไม้ไผ่ทุกมัดแล้ว จึงทิ้งดาบ ร้องให้พลางพูดว่า ""บรรดาญาติและ" | |
| 21,0008,015,เพื่อนของเราประมาณเท่านี้ แม้แต่คนเดียว ซึ่งเป็นผู้มีความสิเนหา | |
| 21,0008,016,"(ในเรา) มิได้บอกเหตุนี้ (แก่เรา); ก็หากว่า เราพึงรู้ไซร้, พึง" | |
| 21,0008,017,"ฟันไม่ได้เสียซึ่งเหล็กดังขึ้นเลย"" แล้วทูลแก่พระชนนีและพระชนก" | |
| 21,0008,018,"ว่า ""หม่อมฉันจักฆ่าเจ้ามัลละเหล่านี้แม้ทั้งหมดแล้วครองราชสมบัติ""" | |
| 21,0008,019,อันพระชนนีและพระชนกห้ามแล้ว โดยประการต่าง ๆ เป็นต้นว่า | |
| 21,0008,020,"""ลูกเอ๋ย นี้ เป็นราชประเพณี, เจ้าไม่ได้เพื่อจะทำอย่างนั้น"" จึง" | |
| 21,0008,021, | |
| 21,0008,022,๑. คำว่า 'ประตู' หมายความว่าหมู่บ้านที่ตั้งอยู่ทางด้นหนึ่ง. | |