|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
23,0038,001,พฺราหฺมโณ อ. พราหมณ์ ทิสฺวา เห็นแล้ว ตํ เทวปุตตํ ซึ่ง
|
|
23,0038,002,เทพบุตรนั้น (จินฺเตตฺวา) คิดแล้วว่า อหํ อ. เรา โรทามิ ย่อม
|
|
23,0038,003,ร้องไห้ ปุตฺตโสเกน เพราะความเศร้าโศกถึงซึ่งบุตร ตาว ก่อน
|
|
23,0038,004,เอโส มาณโว อ. มาณพนั่น โรทติ ย่อมร้องไห้ กิมตฺถํ เพื่ออะไร
|
|
23,0038,005,อหํ อ. เรา ปุจฺฉิสฺสามิ จักถาม นํ มาณวํ ซึ่งมาณพนั้น อิติ ดังนี้
|
|
23,0038,006,ปุจฺฉนฺโต เมื่อจะถาม อาห กล่าวแล้ว คาถํ ซึ่งคาถา อิมํ นี้ว่า
|
|
23,0038,007,<B>ตฺวํ อ. ท่าน อลงฺกโต ผู้ประดับแล้ว มฏฺกุณฺฑลี
|
|
23,0038,008,เพียงดังว่ามาณพชื่อว่ามัฏฐกุณฑลี มาลาภารี ผู้มี
|
|
23,0038,009,ภาระคือดอกไม้ หริจนฺทนุสฺสโท ผู้ฟุ้งด้วยจันทน์
|
|
23,0038,010,อันเหลือง ปคฺคยฺห ประคองแล้ว พาหา ซึ่งแขน
|
|
23,0038,011,ท. กนฺทสิ คร่ำครวญอยู่ วนมชฺเณ ในท่าม
|
|
23,0038,012,กลางแห่งป่า ตุวํ อ. ท่าน ทุกฺขิโต เป็นผู้ถึง
|
|
23,0038,013,แล้วซึ่งความทุกข์ กึ อะไร (อสิ) ย่อมเป็น
|
|
23,0038,014,อิติ ดังนี้ ฯ</B>
|
|
23,0038,015,โส มาณโว อ. มาณพนั้น อาห กล่าวแล้วว่า
|
|
23,0038,016,<B>รถปญฺชโร อ. กรงของรถ โสวณฺณมโย อัน
|
|
23,0038,017,สำเร็จแล้วด้วยทอง ปภสฺสโร อันเป็นแดนสร้าน
|
|
23,0038,018,ออกแห่งรัศมี อุปฺปนฺโน เกิดขึ้นแล้ว มม แก่
|
|
23,0038,019,ข้าพเจ้า อหํ อ. ข้าพเจ้า น วินฺทามิ ย่อมไม่
|
|
23,0038,020,ประสบ จกฺกยุคํ ซึ่งคู่แห่งล้อ ตสฺส รถปญฺชรสฺส
|
|
23,0038,021,แห่งกรงของรถนั้น อหํ อ. ข้าพเจ้า ชหิสฺสามิ</B>
|
|
|