|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
26,0008,001,ซึ่งทัณฑกรรม นีหรนฺโต นำออกไปอยู่ วิหารา จากวิหาร วชฺชานุรูปํ
|
|
26,0008,002,ตามสมควรแก่โทษ สิกฺขาเปติ ยังศิษย์ให้ศึกษาอยู่ อยํ (โส)
|
|
26,0008,003,อาจริโย อ. อาจารย์นี้นั้น นิคฺคยฺหวาที นาม ชื่อว่าเป็นผู้มีปกติกล่าว
|
|
26,0008,004,ข่มขี่ (โหติ) ย่อมเป็น สมฺมาสมฺพุทฺโธ อ. พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
|
|
26,0008,005,(โหติ) ย่อมเป็น เสยฺยถาปิ แม้ฉันใด (เอวํ) ฉันนั้น (อิติ)
|
|
26,0008,006,ดังนี้ (ปทสฺส) แห่งบทว่า นิคฺคยฺหวาทึ อิติ ดังนี้ ฯ
|
|
26,0008,007,หิ จริงอยู่ เอตํ วจนํ อ. พระดำรัสนี้ว่า อานนฺท ดูก่อน
|
|
26,0008,008,อานนท์ อหํ อ. เรา นิคฺคยฺห นิคฺคยฺห วกฺขามิ จักข่มขี่แล้ว ข่มขี่
|
|
26,0008,009,แล้ว ว่ากล่าว อานนฺท ดูก่อนอานนท์ อหํ อ. เรา ปคฺคยฺห ปคฺคยฺห
|
|
26,0008,010,วกฺขามิ จักยกย่องแล้ว ยกย่องแล้ว ว่ากล่ว โย ภิกฺขุ อ. ภิกษุใด สาโร
|
|
26,0008,011,จักเป็นผู้เป็นสาระ (ภวิสฺสติ) จักเป็น โส ภิกฺขุ อ. ภิกษุนั้น สฺสติ
|
|
26,0008,012,จักดำรงอยู่ได้ อิติ ดังนี้ (ภควตา) อันพระผู้มีพระภาคเจ้า วุตฺตํ
|
|
26,0008,013,ตรัสแล้ว ฯ
|
|
26,0008,014,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า สมนฺนาคตํ ผู้มาตามพร้อมแล้ว ธมฺโมช-
|
|
26,0008,015,ปญฺาย ด้วยปัญญาอันมีโอชะเกิดแต่ธรรม (อิติ) ดังนี้ (ปทสฺส)
|
|
26,0008,016,แห่งบทว่า เมธาวึ อิติ ดังนี้ ฯ
|
|
26,0008,017,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า (ปุคฺคโล) อ. บุคคล ภเชยฺย พึงคบ
|
|
26,0008,018,คือว่า ปยิรูปาเสยฺย พึงเข้าไปนั่งใกล้ (ตํ อาจริยํ) ซึ่งอาจารย์นั้น
|
|
26,0008,019,ปณฺฑิตํ ผู้เป็นบัณฑิต เอวรูปํ ผู้มีรูปอย่างนี้ หิ เพราะว่า อนฺเตวา-
|
|
26,0008,020,สิกสฺส เมื่ออันเตวาสิก ภชมานสฺส คบอยู่ อาจริยํ ซึ่งอาจารย์
|
|
26,0008,021,ตาทิสํ ผู้เช่นนั้น เสยฺโย อ. คุณอันประเสริฐกว่า โหติ ย่อมมี ปาปิโย
|
|
|