| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 26,0012,001,ตรัสแล้ว คาถํ ซึ่งพระคาถา อิมํ นี้ว่า | |
| 26,0012,002,<B>(โย ปุคฺคโล) อ.บุคคลใด โอวเทยฺย จ พึง | |
| 26,0012,003,กล่าวสอนด้วย อนุสาเสยฺย จ พึงพร่ำสอนด้วย | |
| 26,0012,004,อสพฺภา นิวารเย จ พึงห้าม จากธรรมอันเป็น | |
| 26,0012,005,ของสัตบุรุษหามิได้ด้วย โส ปุคฺคโล อ. บุคคลนั้น | |
| 26,0012,006,ปิโย เป็นผู้เป็นที่รัก สตํ หิ ของสัตบุรุษ ท. เล | |
| 26,0012,007,โหติ ย่อมเป็น อปฺปิโย เป็นผู้ไม่เป็นที่รัก อสตํ | |
| 26,0012,008,ของอสัตบุรุษ ท. โหติ ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ ฯ</B> | |
| 26,0012,009,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า (ปุคฺคโล) อ. บุคคล วตฺถุสฺมึ ครั้น | |
| 26,0012,010,เมื่อเรื่อง อุปฺปนฺเน เกิดขึ้นแล้ว วทนฺฌต กล่าวอยู่ โอวทติ นาม | |
| 26,0012,011,ชื่อว่าย่อมกล่าวสอน วตฺถุสุมึ ครั้นเมื่อเรื่อง อนุปฺปนฺเน ไม่เกิดขึ้น | |
| 26,0012,012,แล้ว ทสฺเสนฺโต แสดงอยู่ วชฺชํ ซึ่งโทษ อนาคตํ อันไม่มาแล้ว | |
| 26,0012,013,อยโสปิ โทโส เต สิยา อติอาทิวเสน ด้วยอำนาจแห่งคำมีคำว่า | |
| 26,0012,014,อ. โทษแม้อันมิใช่ยศ พึงมี แก่ท่าน ดังนี้เป็นต้น อนุสาสติ นาม | |
| 26,0012,015,ชื่อว่าย่อมพร่ำสอน วทนฺโต กล่าวอยู่ สมฺมุขา ต่อหน้า โอวทติ | |
| 26,0012,016,นาม ชื่อว่าย่อมกล่าวสอน เปเสนฺโต ส่งไปอยู่ ทูตํ วา ซึ่งทูตหรือ | |
| 26,0012,017,สาสนํ วา หรือว่าซึ่งสาส์น ปรมฺมุขา ลับหลัง อนุสาสติ นาม | |
| 26,0012,018,ชื่อว่าย่อมพร่ำสอน วทนฺโตปิ แม้กล่าวอยู่ สกึ คราวเดียว โอวทติ | |
| 26,0012,019,นาม ชื่อว่าย่อมกล่าวสอน วทนฺโต กล่าวอยู่ ปุนปฺปุนํ บ่อย ๆ | |
| 26,0012,020,อนุสาสติ นาม ชื่อว่าย่อมพร่ำสอน วา อีกอย่างหนึ่ง (ปุคฺคโล) | |