| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 45,0016,001,""" ธรรมดามนุษย์ผู้ให้ปัจจัย ๔ เมื่อเราทำการสงเคราะห์อยู่อย่างนี้ จัก " | |
| 45,0016,002,"เลื่อมใสทำอุปการะบ่อย ๆ. แม้วัตถุของสงฆ์ ก็ควรให้แก่พวกโจรได้. """ | |
| 45,0016,003,"[๒๗๕] ฎีกา<SUP>๑</SUP>เภสัชชกรณวัตถุนั้นว่า "" บิณฑบาตอันภิกษุได้มา" | |
| 45,0016,004,จากมือของคนที่มิใช่บรรพชิต มีส่วนเลิศอันตนหรือบรรพชิตอื่นยังมิได้ | |
| 45,0016,005,"จับต้อง ชื่อว่า อนามัฏฐบิณฑบาต. """ | |
| 45,0016,006,"นวฎีกา ว่า "" บิณฑบาต มีส่วนเลิศอันภิกษุยังมิได้จับต้อง," | |
| 45,0016,007,อธิบายว่า อันใคร ๆ ยังมิได้บริโภค ชื่อว่า อนามัฏฐบิณฑบาต. | |
| 45,0016,008,บทว่า <B>ถาลเก</B> ได้แก่ ในภาชนะที่ทำด้วยสำริดเป็นต้น เป็นของ | |
| 45,0016,009,"สงฆ์. แม้บาตร ท่านก็สงเคราะห์เข้าในคำนี้ด้วย. ด้วยคำว่า ""ไม่ควร""" | |
| 45,0016,010,"นี้ พระอรรถกถาจารย์ แสดงว่า "" เป็นทุกกฏ. """ | |
| 45,0016,011,"ฎีกา<SUP>๒</SUP>เภสัชชกรณวัตถุนั้นว่า "" บทว่า <B>ทามริกโจรสฺส</B> ได้แก่" | |
| 45,0016,012,"โจรมีชื่อเสียงผู้ปรารถนาราชสมบัติ. ในคำว่า ""เรื่องแห่งพระเจ้าโจรนาค""" | |
| 45,0016,013,นี้ พึงทราบข้อความต่อไปนี้ :- | |
| 45,0016,014,"ได้ยินว่า พระเถระ คิดว่า "" นัยว่า เมื่อเราให้บิณฑบาตที่เรา" | |
| 45,0016,015,"จับต้อง แด่พระเจ้าโจรนาค พระองค์ก็จักกริ้ว, อันจะให้ส่วนเลิศ" | |
| 45,0016,016,"ที่เรายังมิได้จับต้องเล่า ก็ไม่ควร "" ดังนี้แล้ว จึงหยิบเอาส่วนบิณฑบาต" | |
| 45,0016,017,ด้วยมือข้างที่จับบาตรนั่นเอง แล้วได้ถวายภัตรในบาตรทั้งหมด. พระ | |
| 45,0016,018,"องค์ทรงพอพระทัยด้วยภัตรนั้น. """ | |
| 45,0016,019,"[๒๗๖] อรรถกถา<SUP>๓</SUP>นิกเขปกัณฑ์ว่า "" ภิกษุผู้ทำปฏิสันถารด้วย" | |
| 45,0016,020, | |
| 45,0016,021,๑-๒. สา. ที. ๒/๔๒๗. ๓. อฏฺ. สา. ๕๖๒. | |