| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 45,0033,001,คือ มีถ้อยคำนำมาซึ่งความบันเทิง ไม่มีโทษ ไพเราะโสต อันชาว | |
| 45,0033,002,"กิฏาคิรีชนบทเรียกว่า <B>สขิลา</B>. """ | |
| 45,0033,003,"อรรถกถา<SUP>๑</SUP>ทุกนิบาต อังคุตตรนิกายว่า "" ความที่บุคคลบันเทิงอยู่" | |
| 45,0033,004,"ด้วยสามารถวาจาอ่อนหวาน ชื่อว่า <B>สาขลฺยํ</B>.""" | |
| 45,0033,005,"ฎีกาทุกนิบาต อังคุตตรนิกายนั้นว่า "" บุคคลผู้มีวาจาอ่อนหวาน" | |
| 45,0033,006,ท่านเรียกว่า <B>สขิล</B>. ภาระแห่งบุคคลผู้มีวาจาอ่อนหวานนั้น ชื่อว่า | |
| 45,0033,007,<B>สาขลฺยํ</B> คือ ความเป็นผู้มีวาจาอ่อนหวาน. เพราะเหตุนั้น พระ | |
| 45,0033,008,อรรถกถาจารย์ จึงกล่าวว่า <B>สณฺหวาจาวเสน สมฺโมทมานภาโว</B>. | |
| 45,0033,009,จริงอยู่ ชื่อว่า ภาวะแห่งบุคคลผู้น่าบันเทิงอยู่ ด้วยสามารถวาจา | |
| 45,0033,010,"อ่อนหวาน ชื่อว่า ความเป็นผู้มีวาจาอ่อนหวาน. """ | |
| 45,0033,011,"อรรถกถา<SUP>๒</SUP>สังคีติสูตรว่า "" ความเป็นผู้ทั้งบันเทิง ทั้งอ่อนโยน" | |
| 45,0033,012,"ชื่อว่า <B>สาขลฺยํ</B>. """ | |
| 45,0033,013,"ฎีกาสังคีติสูตรนั้นว่า "" ความเป็นแห่งบุคคลผู้บันเทิงเป็นผู้อ่อน" | |
| 45,0033,014,"โยน ชื่อว่า <B>มทฺทว</B> คือ ภาวะแห่งผู้บันเทิงและอ่อนโยน. """ | |
| 45,0033,015,"<SUP>๓</SUP>บาลีนกเขปกัณฑ์ว่า "" ความเป็นผู้มีวาจาอ่อนหวาน ความเป็น" | |
| 45,0033,016,"ผู้มีวาจากลมกล่อม ความเป็นผู้มีวาจาไม่หยาบคาย ในบุคคลนั้นใด," | |
| 45,0033,017,"นี้ เรา เรียกว่า <B>สาขลฺยํ</B>. """ | |
| 45,0033,018,"อรรถกถาบาลีนิกเขปกัณฑ์<SUP>๔</SUP>นั้นว่า "" สองบทนั้นว่า <B>ยา ตตฺถ</B> คือ" | |
| 45,0033,019,ในบุคคลนั้นใด. ความเป็นผู้มีวาจาเกลี้ยงเกลา ชื่อว่า <B>สณฺหวาจตา</B>. | |
| 45,0033,020,ความเป็นผู้มีวาจาอ่อนโยน ชื่อว่า <B>สขิลวาจตา</B>. ความเป็นผู้มีวาจา | |
| 45,0033,021, | |
| 45,0033,022,๑. มโน. ปู. ๒/๗๙. ๒.สุ. วิ. ๓/๒๑๙. ๓. อภิ. สํ. ๓๔/๓๓๓. ๔. อฏฺ. สา. ๕๕๙. | |