| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 45,0050,001,เสีย แม้อยู่ในกลางแจ้ง หรือโคนไม้ หรือกุฎีมุงด้วยใบไม้ ที่ใดที่ | |
| 45,0050,002,"หนึ่ง ย่อมชื่อว่า เป็นผู้สันโดษแท้, อาการของภิกษุนั้นนี้ ชื่อว่า" | |
| 45,0050,003,ยถาสารุปปสันโดษ ในเสนาสนะ. | |
| 45,0050,004,อนึ่ง ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ได้เภสัชสำหรับบำบัดไข้ที่เศร้าหมอง | |
| 45,0050,005,หรือประณีต เธอย่อมยังอัตภาพให้เป็นไปด้วยเภสัชนั้น. ไม่ปรารถนา | |
| 45,0050,006,เภสัชอย่างอื่น ถึงจะได้ก็ไม่รับ อาการของภิกษุนั้นนี้ ชื่อว่า | |
| 45,0050,007,ยถาลาภสันโดษ ในปัจจัยสำหรับแก้ไข. ก็ถ้าว่า เธออาพาธ มีความ | |
| 45,0050,008,ประสงค์ด้วยน้ำมัน ( แต่ ) ได้น้ำอ้อย เธอถวายน้ำอ้อยนั้นแก่ภิกษุผู้ชอบ | |
| 45,0050,009,พอกัน แล้วทำเภสัชด้วยน้ำมัน จากมือของภิกษุผู้ชอบพอกันนั้น แม้ทำ | |
| 45,0050,010,สมณธรรมอยู่ ย่อมชื่อว่าเป็นผู้สันโดษแท้. อาการของภิกษุนั้น นี้ชื่อว่า | |
| 45,0050,011,ยถาพลสันโดษ ในปัจจัยสำหรับแก้ไข. ภิกษุรูปอื่นอีก เมื่อทายก | |
| 45,0050,012,ใส่สมอดองด้วยน้ำมูตรในภาชนะใบหนึ่ง ใส่เภสัชมีรสอร่อย ๔ ไว้ใน | |
| 45,0050,013,"ภาชนะใบหนึ่ง แล้วพูดว่า "" ท่านผู้เจริญ ท่านจงถือเอาเถิด ถ้าท่าน" | |
| 45,0050,014,"ประสงค์ "" ถ้าว่า อาพาธของเธอ ย่อมระงับไปด้วยเภสัช ๒ อย่าง" | |
| 45,0050,015,"เหล่านั้นแม้อย่างใดอย่างหนึ่ง, ทีนั้น เธอจึงคิดถึงพระดำรัสที่พระผู้" | |
| 45,0050,016,"มีพระภาคตรัสไว้ว่า "" ชื่อว่า สมอดองด้วยน้ำมูตรเน่า อันพระพุทธ-" | |
| 45,0050,017,เจ้าเป็นต้น ทรงสรรเสริญแล้ว และบรรพชานี้ อาศัยน้ำมูตรเน่าเป็น | |
| 45,0050,018,"ยา ท่านพึงทำความอุตสาหะในสมอดองด้วยน้ำมูตรเน่านั้นตลอดชีวิต """ | |
| 45,0050,019,ดังนี้อยู่ ห้ามจตุมธุรเภสัชเสีย ทำเภสัชด้วยสมอดองด้วยน้ำมูตรเน่าอยู่ | |
| 45,0050,020,"ย่อมชื่อว่า เป็นผู้สันโดษอย่างสูงแท้, อาการของภิกษุนั้น นี้ชื่อว่า" | |
| 45,0050,021,"ยถาสารุปปสันโดษ ในปัจจัยสำหรับแก้ไข้.""" | |