| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 09,0010,001,นามนาอยู่ข้างหน้า วิเสส ซึ่งเป็นคุณนามอยู่ข้างหลัง เช่นนี้แล้ว | |
| 09,0010,002,ก็จะเข้าใจได้ว่า เมื่อวิเสสนะอยู่ข้างหลัง บทประธานคือนามนามอยู่ | |
| 09,0010,003,ข้างหน้า ก็ต้องเป็นสมาสนี้ คือวิเสสนุตตาบท. | |
| 09,0010,004,๓. วิเสสโนภยบท | |
| 09,0010,005,สมาสนี้ ทั้ง ๒ บทเป็นคุณคือวิเสสนะ ไม่มีบทประธานอยู่ใน | |
| 09,0010,006,อนุบทและบทปลงคือบทสำเร็จแห่งสมาส ตัวประธานเป็นบทอื่น | |
| 09,0010,007,ต่างหาก ดังตัวอย่างว่า อนฺโธ จ วธิโร จ=อนฺธวธิโร ดังนี้ | |
| 09,0010,008,เราจะเห็นได้ว่า ใน อุ. นี้ ทั้ง ๒ บทเป็นคุณนามเหมือนกัน เพราะ | |
| 09,0010,009,คำว่า อนฺธ (บอด) วธิร (หนวก) ไม่ใช่นามนาม เป็นเพียง | |
| 09,0010,010,บทแสดงลักษณะอาการซึ่งตั้งอยู่ในฐานะเป็นคุณศัพท์ จะเกณฑ์ให้ | |
| 09,0010,011,เป็นนามนามไม่ได้ และ อุ. ว่า ขญฺโช จ ขุชฺโช จ=ขญฺชขุชฺโช | |
| 09,0010,012,นี้ก็เป็นวิเสสนะทั้ง ๒ บท เพราะคำว่า ขญฺช (กระจอก) ขุชฺช | |
| 09,0010,013,(ค่อม) ไม่ใช่นามนาม เวลาแปลต้องหานามนามบทอื่นที่มีลิงค์วจนะ | |
| 09,0010,014,เสมอกันมาเป็นตัวประธานต่างหาก คำว่ากระจอกและค่อมเป็นคุณนาม | |
| 09,0010,015,แสดงลักษณะอาการเท่านั้น เพราะสมาสนี้ ทั้ง ๒ บทต่างเป็นคุณนาม | |
| 09,0010,016,ด้วยกันเช่นนี้ ท่านจึงให้นามว่า วิเสสโนภยบท แปลว่ามีบททั้ง ๒ | |
| 09,0010,017,เป็นวิเสสนะ. | |
| 09,0010,018,สมาสนี้ มีข้อควรจำดังนี้:- | |
| 09,0010,019,ก. อนุบท เป็นวิเสสนะทั้ง ๒ บท. | |
| 09,0010,020,ข. ในเวลาตั้งวิเคราะห์ ใช้ จ ศัพท์ที่แปลว่า 'ทั้ง' ควบกันไปกับ | |
| 09,0010,021,อนุบทนั้น ๆ | |